قسمت چهارم از گفتگوی با کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران | آشنایی با خانم فاطمه جعفری

با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.

ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
*لطفا به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید.

با سلام و احترام؛ فاطمه جعفری هستم، دانشجوی دوره دکتری مددکاری اجتماعی

*** از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟

از همان ابتدا جهت تعمیق ماهیت حرفه ای خویش؛ چشم اندازهای حرفه ای  من بر این اساس  بود که حوزه های مختف مددکاری اجتماعی را تجربه کنم تا در نهایت بتوانم در حوزه اصلی فعالیت خودم که توسعه ادبیات نظری مددکاری اجتماعی است فعالیتهای خود را منسجم و هدفمند شروع کنم که در ادامه به برخی فعالیتهای خود اشاره می کنم:

۱- از دوران دانشجویی در مقطع  کارشناسی از سال ۱۳۸۰ به عنوان مددکار اجتماعی، بعد به عنوان قائم مقام مدیر و بعد به عنوان ناظر سازمان های مردم نهاد در معاونت اجتماعی شهرداری تهران در حوزه کودکان کار و خیابان مشغول به کار شدم؛

۲- طرح خویش را به مدت ۲ سال در بیمارستان روانپزشکی رازی گذراندم؛

۳- مددکار اجتماعی مرکز مشاوره دانشگاه تهران (تا کنون ادامه دارد)

۴- فعالیت به عنوان کارشناس اعتیاد در سازمانهای مردم نهاد، دولتی و … که به مدت ۱۰ سال مشغول به کار هستم (تاکنون ادامه دارد)

۵- پروژه نویسی برای سازمانهای دولتی و غیردولتی مانند معاونت زنان ریاست جمهوری، مرجع ملی حقوق کودک (وزارت دادگستری) موسسه مهرآفرین و … در راستای اهداف بنیادین مددکاری اجتماعی به عنوان نمونه “تجربه زیسته مادران معتاد باردار و یا دارای نوزاد بی خانمان شهر تهران”

۶- فعالیت در حوزه سلامت با تمرکز بر سرطان؛

۷- همکاری در انجام طرح های فقرزدایی در استانهایی مانند سیستان و بلوچستان و در حال حاضر در مناطق شهری چون محله هرندی و تلاش در جهت تدوین مُدل کار در بافتهای فرسوده؛

۸- فعالیت علمی و تحقیقی در حوزه نظری مددکاری اجتماعی با تأکید بر فلسفه مددکاری اجتماعی و نظریه های مددکاری اجتماعی؛ حوزه فقر و باز آفرینی نقش مددکار اجتماعی تحت عنوان مددکار اجتماعی توسعه اقتصادی – اجتماعی با توجه به شرایط خاص توسعه ای ایران

۹- انجام فعالیتهای داوطلبانه پژوهشی برای موسساتی مانند موسسه نیکوکاری رعد (با تمرکز بر افراد دارای ناتوانی جسمی – حرکتی)؛ انجمن حامی (با تمرکز بر شهروندان افغانستانی)

*** در صورت تمایل از علل و انگیزه تان جهت کاندیداتوری انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران بفرمایید که با چه اهدافی بوده است و چه برنامه هایی را در دستور کار خود دارید؟

طبق منشور اخلاقی مددکاری اجتماعی از جمله وظایف حرفه ای مددکاران اجتماعی تعهد به حرفه جهت ارتقا آن؛ توجه نسبت به وضعیت همکاران و نیز انجام وظیفه حرفه ای نسبت به جامعه هدف مددکاری اجتماعی است؛ انگیزه من برای شرکت در انتخابات شکلی دو سویه دارد ؛ از سویی وضعیت فعلی ایران که شرایط خاص توسعه ای را طی می کند و لذا مسایل اجتماعی؛ پرداختن به ماهیت انسان و ارتقای ظرفیتهای او،از اهمیت خاصی برخوردار است که همین مفهوم مرکزی توسعه؛ نقش و وظیفه حرفه هایی چون مددکاری اجتماعی را که مفهوم بنیادین آنها “انسان” و ارتقاء شاخص های توسعه انسانی است مضاعف می سازد است لذا این مهم، اولین سویه انگیزشی من بود؛ از سویی دیگر شرایط  توسعه حرفه مددکاری اجتماعی در ایران است که به نظر می رسد علیرغم عمر ۶۰ ساله آن، کماکان این حرفه دوره بلوغ، خیزش و جهش خود را طی می کند و در مهمترین دوره ای تحول  قرار دارد که لازم است چگونگی چشم اندازهای توسعه نظری و عملی آن به خوبی تعریف و تجدید شود که اگر نشود بایه های نه چندان وزینی کار گذاشته می شود که حرفه را دچار چالش می کند و از مشروعیت علمی آن می کاهد  و لذا این مرحله ی خیزش و جهش بر هر فرد حرفه ای یک الزام اخلاقی جهت مشارکت حرفه ای ایجاد می کند چون ماهیت بومی مددکاری اجتماعی در چنین مشارکتی شکل معنایی وسیعتری می یابد این مهم دومین سویه انگیزشی من بود.

لذا تجمیع این دو سویه؛ از مهمترین الزامهای حرفه ای بود که مرا دارای انگیزه جهت شرکت نمود

*** اوضاع فعلی مددکاری اجتماعی ایران را چگونه ارزیابی می کنید و چه دورنمایی را برای این حرفه میتوانید بصورت کوتاه ترسیم نمایید

همانگونه که در سوال قبل جواب دادم مددکاری اجتماعی در ایران دوره خیزش و بلوغ را طی می کند، دوره ای که اگر جامعه مددکاری اجتماعی اعم از صاحبان اندیشه و عمل به درستی و راستین عمل نمایند هویت حرفه ای آن تکوین خواهد یافت و عرصه های نظری و عملی آن گسترش می یابد ولی اگر غیر از این و بدون توجه به مفاهیم بنیادین حرفه (حقوق بشر، عدالت اجتماعی، انسجام؛ مسولیت پذیری اجتماعی و …) و استاندارهای اخلاقی باشد و راه سکوت و مسامحه نسبت به دغدغه های اجتماعی جامعه را پیش گیرد تبدیل به حرفه پشت ویترین و یا بازیکن ذخیره در عرصه عمل خواهد شد.

با تشکر از سرکار خانم فاطمه جعفری، به جهت وقتی که برای شکل گیریِ این گفتگو به ما اختصاص دادند.

مصاحبه و گردآوری: جواد طلسچی یکتا؛ مددکار اجتماعی
انتشاریافته در مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان